اثر بخشی آموزش شناختی- رفتاری گروهی به شیوه الیس بر کاهش باورهای محدودکننده انتخاب همسر در دانشجویان دختر

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شناختی-رفتاری گروهی به شیوه الیس بر کاهش باورهای محدودکننده­ی انتخاب همسر در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد انجام شد. 500 دانشجو از بین دانشجویان به روش تصادفی چند مرحله­ای انتخاب شدند و مقیاس باورهای محدودکننده­ی انتخاب همسر (CBMS) را تکمیل نمودند. از این تعداد 30 دانشجو که نمره­ی آن­ها در این مقیاس 5/1 انحراف معیار بالاتر از میانگین و فاقد سابقه­ی بیماری روانی بودند، به روش انتساب تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و کنترل واگذار شدند. پرسشنامه باورهای محدودکننده انتخاب همسر به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. به گروه آزمایش 8 جلسه آموزش شناختی-رفتاری گروهی به مدت 90 دقیقه، دوبار در هفته ارائه شد. دو هفته بعد از آخرین جلسه آموزشی از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش شناختی-رفتاری، باعث کاهش چهار تا از شش باور محدود­کننده­ی انتخاب همسر «هم خوابی»، «یکی و تنها یکی»، «متضادها یکدیگر را کامل می‌کنند» و «آرمان گرایی» در دانشجویان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است و این آموزش تأثیری در باورهای «اطمینان کامل» و «آسانی تلاش» نداشته است.بر اساس یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که آموزش شناختی-رفتاری به شیوه‌ی الیس می­تواند تاحدودی قید و بندها و  باورهای غیرمنطقی انتخاب همسر را کاهش دهد.